سفره عقد یکی از سنتهای زیبای ایرانی است که در مراسم عقد و یا هنگام مراسم عروسی پهن می‌شود و عروس و داماد بر سر آن می‌نشینند و هردو به خطبه عقد گوش فرا می‌دهند. انداختن سفره عقد در اکثر شهرهای ایران رواج دارد.
سفره ي عقد و تاريخچه آن
در فرهنگ لغات فارسي واژه ي عقد به معني محکم کردن ، گره زدن و پيمان بستن مي باشد.
قديمي ترين مراسم عروسي ايراني که در تاريخ ثبت شده است به زمان حمله ي اسکندر مقدوني به ايران باز مي گردد که در آن زمان او و لشکريانش با تعداد زيادي از زن هاي ايراني به سبک زرتشتي ازدواج کردند.
واژه ي عروس که به معناي سفيد مي باشد براي اولين بار در ادبيات اوستايي و دوره ي ساسانيان استفاده شده است . در مراسم عقد ، عروس و داماد لباسي سفيد ، بلند و چين دار که سمبل خلوص ، بي گناهي و پاکي است را برتن و دو ريسه ي گل به گردن داشتند ، داماد شالي در دست مي گرفت و روي پيشاني هر دو خال قرمز مي گذاشتند . داماد خالي به شکل خورشيد و عروس خالي به شکل قرص ماه بر پيشاني مي گذاشتند که اين رسم آئين زرتشت در هند و پاکستان هنوز هم پابرجاست .
سفره عقد روي زمين و رو به طلوع خورشيد پهن مي شود مراسم عقد بايد در طول روشني هوا برگزار شود تا عروس و داماد را در نور و روشنايي به عقد يکديگر در آورند.
طبق رسوم ، سفره ي عقد در خانه ي پدري عروس پهن مي شود و در مراسم عقد ، آقاي داماد بايد سمت راست عروس خانم بنشيند که اين نيز به آئين زرتشتي برمي گردد و نشانه ي احترام است . رنگ آميزي اجزاي سفره و نوع چيدمان آن ها زينت بخش سفره است . سفره ي عقد معمولا از جنس ترمه تهيه مي شده است .
در زمان باستان به رنگ سبز پهن مي شده . اين رنگ مخصوص دين زرتشت و به نشانه ي حيات و جاودانگي بوده است. اما در اين روزها از رنگ سفيد که نشانه ي پاکي و خلوص است براي سفره عقد استفاده مي شود . البته اکثرا رنگ سفره را با لباس عروس هم ست مي کنند که ايده ي قشنگي هم مي باشد.
ابتدا مراسم مذهبي انجام مي گرفت . بدين صورت که عروس و داماد روبه روي هم مي نشستند در حالي که دو نفر پارچه اي همانند پرده بين آنها مي گرفتند تا عروس و داماد نتوانند يکديگر را ببينند. سپس دو روحاني دو سر يک پارچه را دور صندلي آنان گره مي زدند که اين گره ي نکاح يا يگانگي نام داشت . سپس دست راست عروس و داماد را با ريسماني هفت بار به هم مي بستند و بعد دنباله ي ريسمان را هفت بار دور گره ي نکاح مي بستند که به اين مراسم پيوند دست ها مي گفتند . اين کارها سمبل پيوندي ناگسستني بوده است و بعد از انجام اين مراحل پرده انداخته مي شود و عروس و داماد زن و شوهر اعلام مي شدند.
سفره ي عقد و تاريخچه آن
لطفا صبر کنید ...