ازدواج اینترنتی فرصت یا تهدید؟

اینترنتی شدن روابط اجتماعی در جامعه امروز ایران به طرز ناباورانه ای بیان کننده این واقعیت است که گپ و گفت ها و مراودات دوستانه در دنیای مجازی به شکل نگران کننده ای در حال تبدیل شدن به فرهنگی پذیرفته شده است.

امروزه بشر استفاده از وسایل ارتباط جمعی چون اینترنت، ماهواره و رایانه را جز» لاینفک زندگی خود می داند. دنیای جدید نیز شیوه نوین را برای زندگی می طلبد و از همین رو زندگی نسل جدید با نسل گذشته متفاوت شده است به طوری که بسیاری از افراد ترجیح می دهند امور روزمره و گاه ضروری زندگی خود از جمله ازدواج و تجارت را از طریق اینترنت پیگیری کنند.

با نگاهی گذرا به دنیای اینترنت و تفحصی کوتاه در دنیای سایبر مشخص می شود که چند ده سایت دوست یابی و همسریابی با امکانات منحصر بفردی چون آلبوم تصاویر، تالارهای گفتگو و چت روم ها این زمینه را بوجود آورده اند که جوانان به سمت و سوی آشنایی های بی سرانجام کشیده شده بی آنکه از عواقب دردسرساز آن آگاه باشند.

این روزها ازدواج اینترنتی به یکی از مباحث مورد علاقه برخی جوانان تبدیل شده است که از این طریق شریک زندگی آینده خود را از آن طریق می یابند. چنین روندهایی تشکیل خانواده در ایران را با ابهاماتی رو برو کرده است. نخست آنکه خیلی ها با انگیزه دوست یابی وارد این سایتها شده اما پس از جدی شدن مباحث و اصرار یکی از طرفها به ازدواج، فرد برای تداوم رابطه حاضر به پذیرش آن شده در حالیکه خود نیز می داند که هیچ جدیتی در این موضوع ندارد.

تحقیقات نشان می‌دهد 80 درصد پسرها حاضر نیستند با دخترانی که قبلاً با آن‌ها رابطه صمیمی داشته‌اند ازدواج کنند و برای استفاده یا سوء‌استفاده جنسی به سایت‌های دوست و همسریابی مراجعه می‌کنند. چون واقعاً قصد ازدواج ندارند و هدفشان فریب دختران است

چت کردن نقطه شروع آشنایی اینترنتی است. ابزاری که از نظر خیلی ها وسیله مناسبی برای برقراری  ارتباط با افراد مختلف به شمار می رود و حتی برای انتخاب شریک زندگی خود هم به آن متوسل می شوند. البته قرار نیست پیش داوری کنیم و پرونده شناخت چتی را از همین اول ببندیم چرا که خیلی ها معتقدند با تغییر جوامع و رایج شدن روش های ارتباطی جدید، چت کردن هم می تواند جایگاه خود را به عنوان یک روش ارتباطی پیدا کند. به هر حال حتی اگر این فرضیه هم درست باشد، باید دید که در زمان فعلی و جامعه امروزی ما، چت کردن چقدر برای برقراری رابطه مناسب است و مهم تر از آن چقدر می تواند برای هدفی مثل ازدواج به کار گرفته شود.

مشکل اساسی این شیوه ی آشنایی این است که چون افراد در آن با هم ارتباط رو در رو و حضوری ندارند، شناخت، منحصر به گفته های افراد می شود. از آنجایی هم که اغلب نوجوانان و جوانان احساسی و عاطفی هستند به سخنان غیر واقعی فرد مقابل و تناقض های گفتاریش توجه نداشته و پس از گذشت مدتی به فرد مقابل علاقه مند می شوند.

تعارض رفتاری در پس رنگ و لعاب مجازی

متاسفانه پذیرش ازدواج اینترنتی به عنوان یک فرهنگ، مساله ای است که حتی فکر خانواده ها را هم به خود مشغول کرده است.

ارزیابی های آماری در یکی دو سال گذشته حاکی از آن بود که بی برنامگی در امر ازدواج، جامعه را با وضعیت نگران کننده ای روبرو کرده و چنانچه آمار جوانان در سن ازدواج و نا توان از ازدواج همچنان ادامه یابد در 10 سال آینده بر حسب جمعیت دختر و پسر و برخی متغیرهای کیفی چون افزایش دختران تحصیلکرده با یک درهم ریختگی و نا همترازی گیج کننده روبرو خواهیم بود.

سایت های اینترنتی مطمئنا قصد الهی ندارند

ارین منش نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس ازدواج اینترنتی را برای گسترش آشنایی دختران با پسران مفید می داند و می گوید: اگر جنبه آگاهی بخشی این وسیله نادیده گرفته شود و با یک نگاه احساسی و ناآگاهی یک فرد بخواهد همسرش را از طریق اینترنت برگزیند و نقش اینترنت در تشکیل خانواده احساسی باشد و برپایه احساسات، یک خانواده بنا شود، اینترنت را نباید در انتخاب همسر استفاده کرد اما اگر اینترنت بر آگاهی و آشنایی بیشتر طرفین ازدواج بیافزاید بسیار وسیله پسندیده ای است.

چون در فرهنگ ایرانی موانع زیادی برای ارتباط طولانی قبل از ازدواج بین خانواده های جوانان وجود دارد و جوانان نمی توانند با خصوصیات یکدیگر آشنا شوند استفاده از این ابزار برای آشنایی پیش از ازدواج مطلوب و مفید خواهد بود البته باید اطلاعات و خصوصیاتی که افراد از همدیگر می دهند خصوصیات واقعی باشد و فقط شرایط مثبت افراد گفته نشود.

وی با تاکید بر اینکه نباید یک پدیده وارداتی را با همان شرایط که در خارج از ایران وجود دارد، در جامعه ایران برپا کرد، گفت: باید ارزش های اسلامی در همسرگزینی اینترنتی لحاظ شود. آرین منش چت کردن را وسیله مناسبی برای ازدواج نمی داند، بلکه آن را بیشتر برای سرگرمی می داند و معتقد است که چت در این ماجرا نباید مهم تلقی شود چرا که بعید است فردی برای کسب اطلاعات کامل و همسر گزینی واقعی به اینترنت مراجعه کند

ازدواج اینترنتی خوب یا بد

هنوز زمان زیادی از قتل دختر جوانی که به سودای ادامه تحصیل در امریکا فریب پسری از آن سوی آب‌ها را خورده بود نمی‌گذرد. این دختر بر سر اشتباه خود و خانواده که به اندک اطلاعاتی که از جوان خواستگار داشتند اکتفا کرده بودند، جان خود را گذاشت اما ازدواج‌های موفق زیادی هم شکل گرفته است که مبنای رابطه آن دنیای مجازی بوده است.

آسیب شناسان اجتماعی در بررسی‌هایی که در این مورد صورت داده‌اند به این نتیجه رسیده‌اند که ازدواج در شرایط آشنایی در سایت‌های همسریابی اینترنتی حتی اگر با نظارت نهادهای واقعی هم صورت بگیرد چون براساس آگاهی نیست موفق نخواهد بود. از سوی دیگر این مسأله می‌تواند به سوء‌استفاده‌های عاطفی از یک قشر خاص منجر شود.

مشکل اساسی این شیوه ی آشنایی این است که چون افراد در آن با هم ارتباط رو در رو و حضوری ندارند، شناخت، منحصر به گفته های افراد می شود. از آنجایی هم که اغلب نوجوانان و جوانان احساسی و عاطفی هستند به سخنان غیر واقعی فرد مقابل و تناقض های گفتاریش توجه نداشته و پس از گذشت مدتی به فرد مقابل علاقه مند می شوند

تحقیقات نشان می‌دهد 80 درصد پسرها حاضر نیستند با دخترانی که قبلاً با آن‌ها رابطه صمیمی داشته‌اند ازدواج کنند و برای استفاده یا سوء‌استفاده جنسی به سایت‌های دوست و همسریابی مراجعه می‌کنند. چون واقعاً قصد ازدواج ندارند و هدفشان فریب دختران است.

بررسی درخواست‌های سایت‌های همسر‌یابی نیز نشان می‌دهد اغلب دختران قصد خود را ازدواج و اغلب پسران دوستی مطرح می‌کنند.

با این همه فعالیت سایت‌های همسریابی در حال حاضر با امکانات منحصر بفردی چون آلبوم تصاویر، تالارهای گفت‌و‌گو و چت روم‌ها ادامه دارد و این اتفاقی است که در کشورهای اروپایی نیز شاهد شکل‌گیری و رواج آن هستیم اما مبنا در این ارتباطات در اروپا بیشتر صداقت است و این ناشی از فرهنگ درست سایت‌های همسریابی در آن کشورها است.

اما در کشور ما هنوز فرهنگ استفاده مناسب از چنین فضایی وجود ندارد و به نظر می‌رسد این‌گونه‌ آشنایی در موارد بسیاری با دروغ و فریب همراه می‌شود و محل سوء‌استفاده برخی از افراد است که چیزی برای مخفی کردن دارند.

فرهنگ سازی ازدواج اینترنتی در جامعه برای شکل گیری یک خانواده سالم نیازی ضروری است. ایجاد زمینه های شناخت و فراهم نمودن امکان مشاوره بعد از آشنایی و ملاقات همچنین تحقیق و بررسی درباره مورد برگزیده شده نیز نباید مورد غفلت قرار گیرد.

مساله ای که نه تنها خود جوانان بلکه تمامی مسئولان ذیربط هم برای ساماندهی این نوع آشنایی و ازدواج، باید به آن توجه کافی داشته باشند. فقدان آموزش به عنوان کلیدی ترین چالش امروز در بحث ازدواج این امکان را فراهم ساخته که شیوه های همسریابی در کشور تحت تاثیر برخی انگیزه های انحرافی از ماهیت دوگانه ای برخوردار شود.

اثرات انحرافی این شیوه طبعا پیامدهای زیانباری را متوجه روح و روان جوانان این کشور خواهد کرد.همسریابی اینترنتی با این که ممکن است مراحل نهادینه شدن در کشور را طی کند اما باز هم با توجه به ماهیت پنهان فضای مجازی برای فرار انسانها از واقعیت و استفاده از نقاب در مقابل یکدیگر; یک شیوه انحرافی برای فایق آمدن بر مشکل انتخاب گزینه صحیح است در حالی که اتکا به این روش متضمن خطراتی است لذا یک از کارکردهای کاهش آسیب شناسی اینترنتی ایجاد محدودیت در برخی سایت‌هاست به این معنی که گزینه همسریابی در همه پایگاه‌های اینترنتی موجود نباشد و تنها برخی از سایت‌های دینی و فرهنگی از این امکان برخوردار شوند همچنین پرهیز از ارتباط مجازی طولانی‌مدت را نیز باید دیگر راهکار دانست به طوری که پس از آنکه کاربران اطلاعات مقدماتی را از یکدیگر کسب کردند، شرایط آشنایی چهره به چهره آنها تحت نظر خانواده فراهم شود تا رابطه مجازی محدود به مدت کوتاهی شود.

منبع:تبيان

ازدواج‌های اینترنتی و آسیب‌های آن

چندی پیش،رئیس سازمان ملی جوانان دربارهء افزایش ازدواج‌های اینترنتی هشدار داد و گفت:نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد آسیب‌های ازدواج‌های اینترنتی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند.،رئیس سازمان ملی جوانان،
در حاشیهء یکی‌ از جلسات هیأت دولت در گفت‌وگویی کوتاه با خبرنگاران،در پاسخ به سؤالی دربارهء گسترش ازدواج‌ اینترنتی،با اشاره به این‌که تشکیل خانواده نیاز به شناخت زیادی از دو طرف دارد،گفت:شناسایی‌هایی که از طریق ارتباطهای‌ اینترنتی میان افراد صورت می‌گیرد،بیشتر مورد سوء استفادهء انسان‌های شیاد است و خانواده‌ها،به ویژه جوان‌ها،باید به آن توجه بیش‌تری کنند.
او به خانواده‌ها دربارهء ازدواج‌های اینترنتی هشدار داد و خواستار مراقبت بیشتر والدین‌ نسبت به فرزندان خود در این زمینه شد.

اولی‌اش 25 سال پیش

این اولین بار نیست که موضوع ازدواج‌های اینترنتی،مورد توجه مسئولان فرهنگی کشورمان قرار می‌گیرد؛تقریبا از همان زمانی که دسترسی به اینترنت در ایران گسترش پیدا کرد و همگانی شد،موضوع ارتباطهای اینترنتی هم به میان‌ کشیده شد.این موضوع البته در غرب،چندان جدید نیست. همین چند وقت پیش بود که نخستین ازدواج اینترنتی،25 ساله شد.این زن و شوهر که در سال 1982 میلادی از طریق‌ کامپیوتر با هم آشنا شده و ازدواج کرده بودند،بیست و پنجمین‌ سالگرد ازدواجشان را جشن گرفتند.

از آن هنگام تاکنون دنیای مجازی اینترنت بسیار متحول شده‌ و گپ اینترنتی یا چت و دوست‌یابی اینترنتی برای خیلی‌ها به یک‌ سرگرمی روزمره تبدیل شده که در بسیاری از موارد به زندگی‌ مشترک انجامیده است.

تماس‌های اینترنتی از جمله راه‌هایی است که برای آشنا کردن‌ افراد در مواردی که امکان این آشنایی خارج از دنیای مجازی‌ ممکن نبوده،مورد استفاده قرار گرفته است.به دلیل ندیدن‌ طرف مقابل و امکان جعل هویت،تماس‌های اینترنتی عیوب و خطرهایی نیز در بر دارد که تجربهء یافتن عشق یا همدم را در دنیای مجازی مشکل و پیچیده می‌کند.

آشنایی با چند کلیک

پیدا کردن شریک زندگی مناسب یکی از مهم‌ترین چالش‌های‌ زندگی است.اما اکنون تنها با فشار دادن چند کلید می‌توان‌ عضو سایتی شد که هزاران نفر از اقصی نقاط دنیا برای یافتن‌ دوست یا شریک زندگی،در آن عضو شده‌اند.با فراگیر شدن‌ اینترنت در دنیا،استفاده از اینترنت و شبکه‌های دوست‌یابی،یکی‌ از پرطرفدارترین شیوه‌های دوست‌یابی است و ایرانیان هم از این مقوله مستثنا نیستند.سایت‌های مخصوص دوست‌یابی و چت‌روم‌های ایرانیان،هواداران زیادی به ویژه در میان جوانان‌ دارد.

تجربهء افرادی که به سایت‌ها مراجعه می‌کنند چیست؟

روشنک دختر 25 ساله‌ای است که مقیم‌ بریتانیاست و یکی از کسانی است که مرد رؤیاهایش را در اینترنت جست‌وجو کرده.او دربارهء روی آوردن به اینترنت و دوست‌یابی‌ از این طریق می‌گوید:«یکی از دوستانم ازدواج‌ خیلی موفقی داشت که از همین طریق انجام‌ شده بود.این امر مرا تشویق می‌کرد که آن‌لاین دوست پیداکنم.»
علی سی و پنج ساله،نظر متفاوتی دارد:«روش ترجیحی‌ من آن نیست،چون شما نه شخص را می‌بینید و نه صدایش‌ را می‌شنوید و در نشستن و نوشتن پشت کامپیوتر هم خوب‌ نیستم و برایم کمر درد می‌آورد و اذیتم می‌کند.»

خیلی‌ها معتقدند که آشنایی‌ها در فضای مجازی اینترنتی‌ مثل بازی کودکانهء گل یا پوچ است که نمی‌توان حدس زد کسی که با او مواجه می‌شوید چگونه است.
البته این حرف شبیه به حرف قدیمی‌ترهاست که می‌گفتند ازدواج مثل هندوانهء سربسته است و نمی‌توان فهمید داخلش‌ چیست.هرچند این حرف زمانی زده شده که از اینترنت و ازدواج‌های اینترنتی خبری نبود.

صرف‌نظر از جوانب مثبت و منفی ارتباطات اینترنتی و قرارهای مجازی،اینترنت بدون شک فرصتی مهیا کرده که‌ ایرانیان بدون نگرانی از فاصله و مرز به یافتن فرد مورد نظر خود بپردازند و با فرصت برابری که برای زنان و مردان‌ فراهم است،دیگر،زنانی که در انتظار ازدواج‌اند،به انتظار خواستگار موعود در خانه نمی‌نشینند و خود آستین بالا می‌زنند.

هرچه هست،ازدواج اینترنتی هم رفته رفته دارد به یکی از شیوه‌های آشنایی به منظور ازدواج تبدیل می‌شود؛شیوه‌ای‌ که اگر به درستی و صادقانه مورد استفاده قرار نگیرد،خانواده‌ای‌ با بنیان‌های سست نتیجه‌اش است که به زودی از هم فرو می‌پاشد.

منبع:دانشجو

ازدواج اینترنتی

مفهوم ازدواج اینترنتی (E-Marriage) مفهوم جدیدی است که از دهه نود، وارد ادبیات عام آی تی شد و در حقیقت به ازدواجی اشاره می کند که طرفین با استفاده از قابلیت های موجود در رسانه مالتی مدیای وب، همدیگر را شناخته و پس از تبادل اطلاعات متنی، صوتی و تصویری با یکدیگر، زمینه برای برقراری یک آشنایی در محیطی غیرمجازی فراهم می شود و در نهایت امر، رضایت طرفین است که اساس ازدواج را شکل می دهد.

پیش از این در محیط های سنتی، به دلیل نبود تمرکز افراد از مذاهب، افکارو ملل مختلف در محیطی مبتنی بر اطلاعات و ارتباطات، امر شناسایی افراد و برقراری لینک تعاملی جهت شناخت زوجین از یکدیگر، تنها بر مبنای رفتارهای سنتی و بومی خانواده ها یا آشنائیت های دیگر صورت می گرفت.
با استقرار شبکه های اطلاع رسانی، کاریابی، خرید و فروش و آموزش از راه دور و گسترش فازهای مختلفی از بسته های دولت الکترونیک در کشورهای مختلف جهان، آرام آرام، زمینه برای شکل گیری ازدواج هایی بر مبنای وب، فراهم شد.
کلبه های الکترونیکی جدیدی که در قالب دهکده جهانی مک لوهان کانادایی در حال شکل گرفتن است، مختصات مناسبی برای روی دادن ازدواج با بستر های الکترونیکی و جهت بخشی به فرهنگ های ملل با رویکردهای پست مدرنیسم، پدیدار کرده است که به عقیده برخی کارشناسان جامعه شناسی، خیلی هم نباید به فال نیک گرفته شود.
ابزارهایی که فرهنگ ساز هستند و به ایدئولوژی های انسان ها شکل و جهت می دهند، به خودی خود ساخته نمی شوند. ساختارهای هدفمند و هوشمندی، با طرح ریزی مبانی علمی و عملی فراگیری، قصد به وجود آوردن سلاح هایی برای هدایت فرهنگ های مختلف ملل را دارند. این مقاصد، براساس خواسته های تعریف شده و در محدوده زمانی و مکانی معین و در قالب تابعی با متغیرهای رفتارهای متنوع شکل می گیرد.
هر ابزاری برای انهدام، ترغیب، تهدید و تهییج مبانی فکری و عقیدتی هر ملتی، متفاوت است. ابزارهای فرهنگ ساز، ابزارهایی هستند که با شناخت حداکثری از ظرفیت ها و پتانسیل های فرهنگ های محلی، بومی و ملی کشورها، قصد هدایت آرام آنها را به سمت و سوی مشخصی در نظر دارند. امروزه، بنا به گفته متخصصان جامعه شناسی و ارتباطات، ابزار رسانه ها و در صدر آن رسانه های آی تی مدار را به عنوان یکی از برترین ابزارهای موثر در زمینه فرهنگ سازی برشمرده اند.
این ابزار می تواند در وسعتی گسترده و با تحت تاثیر قراردادن حجم زیادی از مخاطبان، بیشترین اثربخشی فکری و رفتاری را بر روی مخاطب ایجاد کرده و با ظرفیت های مالتی مدیا و فراگیر، زمینه بروز فرهنگ هایی که امروزه از آنها به فرهنگ های سایبرنتیکی یاد می کنند، فراهم کند. اینترنت، از قوی ترین ابزارهای فرهنگ ساز در جامعه امروزی ما به شمار می آید. یک میلیارد کاربر باسواد، علاقه مند و با جامعه آماری متنوع از ملل مختلف، در بزرگترین رسانه آن لاین جهان، جمع شده اند و روزانه هزاران گیگابایت داده را بر روی صفحات html منتقل می کنند.
در بین میلیون ها داده ای که مورد تبادل قرار می گیرد، پست الکترونیک، انجمن های تخصصی متنی و مسنجرهای صوتی و تصویری، بیشترین حجم بازدید کاربران و بالاترین میزان استفاده از ابزارهای آی تی را به خود اختصاص داده اند.
این ابزارها، حامل و حاوی پیام هایی هستند که بسیاری از آنها به دلیل ضریب اثربخشی رسانه ای و ارتباطی خود، به تنهایی یک ابزار فرهنگ سازی قوی به شمار می روند. فرهنگی که ماحصل محیط های گفت وگو است، تا حدی فرهنگ مبتذلی است که نرم های یک ارتباط صحیح و منطقی در عالم غیرمجازی، آن را تایید نمی کند. مبتذل شدن اینچنین ارتباطاتی، به معنای فساد اخلاقی نیست! بلکه متغیرهای اثرگذار که نوع نگارش، گفتار و عقاید کاربران تالارهای کنفرانس اینترنتی را شکل می دهد، به دلیل نبود حس فیزیکی و شناخت حداقل کاربران از یکدیگر، در تبیین شاخص های انسانی محیط سنتی با مشکل روبه رو می شوند.
ازدواج اینترنتی نیز معمولاً در چنین محیط هایی شکل می گیرد. اپل تاک، چت یاهو، گوگل و برخی از محیط های گفت وگو و دوست یابی متنی و تصویری فارسی، امروزه قرارگاه عاشقان چت دوست و وبگرد ایرانی به شمار می رود. گستردگی و فراگیری این نوع ارتباطات، هر روز در سایت های معتبر و حتی خبری اینترنت تبلیغ و ستایش می شود.
اگر چه چنین بسترهایی، در تمرکز شناخت کاربران مختلف با یکدیگر موثر است، اما از سویی، نمونه های آشکار نقض حقوق کاربران مونث را به همراه دارد. انتقال ناخواسته تصاویر و متون مختلف، هک سیستم کامپیوتری کاربران زن و تشویش و مخاطراتی که برخی از کاربران ناقض حقوق سایبر، برای این دسته از user ها به وجود می آوردند، از نمونه های چنین نقض حقوقی در سایه تمایلات ازدواج اینترنتی! تلقی می شود. به هر حال شاید در آینده ای نزدیک، همان طور که تاکنون ۷ دادگاه الکترونیکی در کشور تشکیل شده است، شاهد دفاتر رسمی ازدواج و طلاق در اینترنت باشیم، اما به هر حال، در آرمانی ترین شرایط الکترونیکی دهکده جهانی، و با همه خوبی ها و بعضاً کاستی هایی که فناوری نوین برای ما به ارمغان آورده است، ازدواج اینترنتی راه حل حکم شده مناسبی برای کل بشریت، حتی تا سده های آینده نیست.
البته برخی مراکز رسمی و غیررسمی در دنیا، بانک اطلاعات الکترونیکی همسریابی را برای علاقه مندان فراهم کرده اند، تا آنها بتوانند با مراجعه به این مراکز، اطلاعات حداقلی را نسبت به فرد مورد نظر خود انتخاب کنند و بر روی آن به تحقیق بپردازند. اما این روش نیز با وجود آن که بستر ارتباطی آن الکترونیکی و شاخص های ارتباطی طرفین با یکدیگر، آی تی مدار است، باز هم حکم نهایی ازدواج را، رفتارها و اعتقادات فارغ از محیط مجازی (سنتی) تعریف و تبیین می کند که باید به آن توجه داشت.
در ایران نیز دولت نباید نقش انفعالی در مورد بحث های اجتماعی اینترنت نظیر ازدواج اینترنتی و آسیب های فرهنگی آی تی مدار، داشته باشد. چرا که عدم هدایت و آگاهی صحیح و فراگیر کاربران از چالش ها و حتی پتانسیل های موجود، با توجه به جمعیت جوان کشور، در آینده ای نزدیک، فناوری روز با اشکال ماهواره ای و اینترنتی خود، بسته های فرهنگی مزین شده جالبی را به فرهنگ و باورهای ملی و بومی ما تحمیل می کند که تقابل غیرهوشمندانه، آسیب های فراوانی را به امنیت اجتماعی و فکری شهروندان ایرانی خواهد زد .

منبع:حق گستر

مطالب بیشتر

• پیوند مجازی قلب‌ها!!
• شرط و شروط ازدواج های اینترنتی
• ازدواج اینترنتی فرصت یا تهدید؟
• ازدواج‌های اینترنتی و آسیب‌های آن
• ازدواج اینترنتی
• ازدواج به سبک اینترنتی
• بررسی سایتهای همسریابی و ازدواج اینترنتی ( خوب یا بد )
• خيانت آنلاين يا ازدواج اينترنتي
• قبل از ازدواج اینترنتی این مقاله را بخوانید

ازدواج به سبک اینترنتی

رئیس سازمان ملی جوانان درخصوص افزایش ازدواج های اینترنتی هشدار داد و گفت:  نظرسنجی ها نشان می دهد آسیب های ازدواج های اینترنتی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند. علی اکبری رئیس سازمان ملی جوانان در حاشیه جلسه هیئت دولت در گفتگو با خبرنگاران در پاسخ به سئوالی در خصوص گسترش ازداوج های اینترنتی، با بیان اینکه تشکیل خانواده نیاز به شناخت زیادی از دو طرف دارد، اظهار داشت

شناسایی هایی که از طریق ارتباط های اینترنتی میان افراد صورت می گیرد، بیشتر مورد سوء استفاده انسان های شیاد است و خانواده ها به ویژه جوان ها باید به آن توجه بیشتری کنند.
وی به خانواده ها در خصوص ازدواج های اینترنتی هشدار داد و خواستار مراقبت بیشتر والدین نسبت به فرزندان خود در این زمینه شد.معاون پژوهشی مرکز مطالعات و پژوهش های جمعیتی آسیا و اقیانوسیه هم در این خصوص هشدار داد و گفت: ازدواج اینترنتی در کشور رو به افزایش است.

شهلا کاظمی پور گفت: آمار ازدواج های اینترنتی در حد نگران کننده ای نیست ولی به مرور زمان امکان افزایش این مسئله وجود دارد. در حال حاضر می توان گفت از هر 100 مورد ازدواج 2 ازدواج اینترنتی رخ می دهد اما می تواند در آینده افزایش یابد. وی ادامه داد: آمار دقیقی درباره ی ازدواج های اینترنتی وجود ندارد و معمولا کمتر پیش آمده که افراد شیوه ی ازدواج خود را بگویند.

وی گفت: پرسشنامه ای تهیه شده که در این زمینه می تواند کمک خوبی باشد ضمن  این که این پرسشنامه تا چند ماه آینده منتشر می شود و با توجه به اطلاعات ذکر شده در پرسشنامه ها می توان به ارائه نظرات علمی پرداخت. معاون پژوهشی مرکز مطالعات و پژوهش های جمعیتی آسیا و اقیانوسیه تصریح کرد: آمار موجود نشان می دهد که طلاق در کشور در حال افزایش است و میزان آن بالا رفته است. کاظمی پور به دلایل مختلفی که در این زمینه وجود دارد اشاره کرد و گفت: یکی از دلایل افزایش طلاق شیوه همسر گزینی است که از خانواده،  همسایه و همکاران به سمت آشنایی های خیابانی و لحظه ای و ازدواج های اینترنتی که نوع جدیدی محسوب می شود، سوق پیدا کرده  است.
در آشنایی های اینترنتی بعید است که افراد بتوانند شناخت پیدا  کنند و معمولا در ابتدا با یکدیگر آشنا می شوند و قول و قرارها گذاشته می شود و بعد از آن برای پیدا کردن شناخت بر یکدیگر اقدام می کنند.
در حالی که در گذشته حضور خانواده ها و یا معرف ها پررنگ بود و معمولا افرادی که دختر یا پسری را معرفی می کردند سعی داشتند تا خانواده ها نیز یکدیگر را کاملا بشناسند. به اعتقاد کاظمی پور ازدواج اینترنتی یکی از صور ازدواج ها و آشنایی های لحظه ای هستند. در آشنایی های لحظه ای چهره  و رفتار ممکن است مد نظر قرار گیرد اما در ازدواج های اینترنتی این امکان نیز وجود ندارد و غیابی است و فرد شخصیت خود را  هر گونه که تمایل داشته باشد به دیگری عرضه می کند.

معاون پژوهشی مرکز مطالعات و پژوهش های جمعیتی آسیا و اقیانوسیه در ادامه با اشاره به نحوه این آشنایی های اینترنتی در خارج از کشور  بیان کرد: در خارج از کشور فرهنگ متفاوتی وجود دارد و افراد نمی توانند از طریق اینترنت خود را معرفی کنند بلکه سازما ن هایی هستند که شخصیت فرد را با انجام تست های روان شناسی مورد ارزیابی قرار می دهند و پس از آن اطلاعات فرد بر روی سایت قرار می گیرد و بایدتوجه داشته باشیم که اینترنت وسیله ثانوی است نه اولیه.وی ادامه داد: در خارج از کشور سازمان هایی هستند که در این راستا حرکت می کنند اما در کشور ما از طریق چت صورت می گیرد واین بسیار مشکل زاست .

منبع:آکاایران

خيانت آنلاين يا ازدواج اينترنتي

در اينترنت دامنه انتخاب وسيع است و همچنين چون ظاهر فرد را نمي بينيد بيشتر به تفکر وي اهميت مي دهيد. اگر فاکتورهاي ذهني شما را نداشت، خيلي راحت با يک فرد ديگر در زمينه ازدواج صحبت مي کنيد.
اينترنتي شدن روابط اجتماعي در جامعه امروز ايران به طرز ناباورانه اي بيان کننده اين واقعيت است که گپ و گفت ها و مراودات دوستانه در دنياي مجازي به شکل نگران کننده اي در حال تبديل شدن به فرهنگي پذيرفته شده است.

امروزه بشر استفاده از وسايل ارتباط جمعي چون اينترنت، ماهواره و رايانه را جز» لاينفک زندگي خود مي داند. دنياي جديد نيز شيوه نوين را براي زندگي مي طلبد و از همين رو زندگي نسل جديد با نسل گذشته متفاوت شده است به طوري که بسياري از افراد ترجيح مي دهند امور روزمره و گاه ضروري زندگي خود از جمله ازدواج و تجارت را از طريق اينترنت پيگيري کنند.

با نگاهي گذرا به دنياي اينترنت و تفحصي کوتاه در دنياي سايبر مشخص مي شود که چند ده سايت دوست يابي و همسريابي با امکانات منحصر بفردي چون آلبوم تصاوير، تالارهاي گفتگو و چت روم ها اين زمينه را بوجود آورده اند که جوانان به سمت و سوي آشنايي هاي بي سرانجام کشيده شده بي آنکه از عواقب دردسرساز آن آگاه باشند.

اين روزها ازدواج اينترنتي به يکي از مباحث مورد علاقه برخي جوانان تبديل شده است که از اين طريق شريک زندگي آينده خود را از آن طريق مي يابند. چنين روندهايي تشکيل خانواده در ايران را با ابهاماتي رو برو کرده است. نخست آنکه خيلي ها با انگيزه دوست يابي وارد اين سايتها شده اما پس از جدي شدن مباحث و اصرار يکي از طرفها به ازدواج، فرد براي تداوم رابطه حاضر به پذيرش آن شده در حاليکه خود نيز مي داند که هيچ جديتي در اين موضوع ندارد.

نکته دوم آن است که خيلي ها پس از نا اميدي از پيدا کردن شريک مناسب آينده شان با انگيزه و هدف مشخص به سايتهاي همسريابي مراجعه کرده و سعي مي کنند فرد مورد نظر خود را پيدا کنند.با اينکه اتکا به اينترنت و فضاي مجازي ممکن است در نگاه اول آسان ترين راه همسر يابي تلقي شود ولي واقعيت آن است که فضاي نامطمئن مجازي نمي تواند ملاک دقيق و قابل اعتنايي براي يافتن يک شريک دايمي به حساب آيد.

ارزيابي هاي اوليه نيز حاکي از آن است که خيلي ها در مراحل اوليه به قصد دوستيابي به اين کار مبادرت کرده و به تدريج علايق ناشي از احساسات ناپايدار تمايل به تداوم رابطه و در نهايت ازدواج را موجب شده است.

موفقيت ازدواج اينترنتي50-50
مهناز که خود ازدواج اينترنتي کرده است، مي گويد: قصدم از چت تنها يافتن همسر نبود بلکه پرکردن تنهايي خويش را مي جستم اما از همين طريق با همسرم آشنا شدم.وي مي گويد: در جامعه ما که دخترها در انتخاب همسر هميشه نقش دوم را بازي مي کنند،"چت"و سايت هاي مختلف همسريابي مي تواند مفيد باشد.

اين دختر جوان تصريح مي کند: در اينترنت دامنه انتخاب وسيع است و همچنين چون ظاهر فرد را نمي بينيد بيشتر به تفکر وي اهميت مي دهيد. اگر فاکتورهاي ذهني شما را نداشت، خيلي راحت با يک فرد ديگر در زمينه ازدواج صحبت مي کنيد.

وي تاکيد مي کند: در اينترنت هيچ فردي، ديگري را نمي شناسد به همين دليل مي توان جواب هاي صريحتري شنيد اما در مراسم خواستگاري به صورت سنتي چون به ظواهر اهميت داده مي شود، به مسائل همراه با ريا پرداخته شود و وقتي مراسم خواستگاري با يک صحبت کوتاه ميان دختر و پسر به اتمام مي رسد بايد دختر بر اساس ظاهر فرد به پيشنهاد ازدواج پاسخ دهد.

همچنين برخي بده بستانهاي مادي ممکن است علاقه و تمايل طرفين را تحت الشعاع قرار دهد.اين دختر 28 ساله 50 درصد ازدواج اينترنتي را با اطمينان تاييد مي کند و مي گويد: 50 درصد ديگر نيز نه تنها در ازدواج بلکه در ساير ازدواج ها نيز توکل است.

خيانت آن لاين در اتاق هاي گفتگو
" فرزانه " شخص ديگري است که سايت مورد علاقه خود را که مربوط به همسريابي است معرفي مي کند. در صفحه نخست اين سايت آمده است: ورود به اين سايت اختياري است در صورتي که محتواي اين سايت با نظرات شما سازگار نيست، آنرا ترک کنيد.

اين سايت براي بزرگسالان(داراي سن قانوني 18 سال و بالاتر) و افراد کمتر از اين سن مجاز به ورود و استفاده از آن نمي باشند. اين ازدواج مطابق موازين اسلامي است و شرعي است. اين نوع ازدواج در بسياري از کشورها منع قانوني ندارد و حتي در آن مهريه ذکر مي شود.

"فريماه" نيز در خصوص يکي از اين سايت ها مي گويد: در اين سايت افراد تحت نظارت يک روحاني در يک محل مشخص با يکديگر آشنا مي شوند و خارج از اين مکان نمي توانند همديگر را ببينند.به گفته وي جوانان در آنجا با يکديگر صحبت مي کنند و در صورت رسيدن به تفاهم با يکديگر قرارهاي بعدي را مي گذارند.

وي نيز يکي از مزدوجين از طريق اين سايت است و اين نوع ازدواج را موفق مي داند. منصور همسر فرزانه نيز مي گويد: نوآوري در جامعه با کنش افراد روبه رو مي شود بدين معني که وقتي سنت ها نو مي شوند با آن مقابله صورت مي گيرد.اما وحيد جوان دانشجويي که تجربه يک ازدواج اينترنتي ناموفق را داشته، معتقد است: کساني که از اين طريق براي ازدواج اقدام مي کنند در آن واحد با چندين نفر ديگر مراوده دارند و تلاشهايشان در زماني که احساس مي کنند فرد مورد نظر را يافته اند، متوقف نمي شود.

وي خاطر نشان مي کند که در فرهنگ ايراني ها متاسفانه ولع غير قابل کنترلي در اين زمينه مشاهده مي شود که انگيزه و نيت حقيقي مراجعه کنندگان را با ترديد جدي روبرو مي کند.اين جوان دانشجو سرگذشت آشنايي با يکي از افراد مورد نظر را اينگونه باز گو مي کند: پس از آنکه فهميدم طرف مقابلم در خلال بر آورد شرايط يکديگر به افراد ديگري با شرايط بهتر استناد مي کند تا من از خواسته هايم کوتاه بيايم متوجه شدم که اينگونه ازدواج ها مي تواند به يک بي سرانجامي زود هنگام ختم شود.

وحيد با اطمينان از شکست چنين ازدواج هايي ياد آور مي شود که اغلب، افراد مشکل دار و با پيشينه نامناسب هستند که سعي مي کنند فراتر از هر گونه مسئوليت پذيري در چنين وادي هايي که نامش ازدواج هم نيست، وارد شوند.

پريسا " ن" 31 ساله مي گويد: مايل نيستم به قولي دغدغه يک فرهنگ بسته را داشته باشم و منتظر بمانم تا مرد آرزوهايم روزي با اسب سفيد بيايد و وعده خوشبختي من را بدهد.اين دختر جوان مي گويد: هنگامي که در سايت هاي همسر يابي ثبت نام مي کنم بوسيله دهها فرد تحصيلکرده با شرايط عالي بمباران مي شوم و با سيل گسترده اي از درخواستها براي ازدواج روبرو مي شوم.

وي مي افزايد: خيلي سريع مي شود رفت سراغ اصل مطلب و از سن، محل تحصيل و ويژگي هاي شخصيتي افراد آگاه شد. وي در پاسخ به اين سئوال که چگونه مي توان از درستي ادعاي برخي افراد اطمينان حاصل کرد، مي گويد: هر نوع ادعاي دروغ خيلي زود و قبل از انعقاد يک قرارداد زناشويي بر ملا مي شود.

به گفته اين دختر جوان اگر کسي نيت سو» داشته يا در بحث ازدواج جدي نباشد خيلي راحت مي شود با يک ib مستعار دخترانه او را امتحان کرد و متوجه شد که اشتياق وي به داشتن روابط با ديگر دختر ها در چه سطح است. البته او نگفته است که به همين راحتي هم مي شود يک نفر را متقاعد کرد که قصد ازدواج داريم...

تعارض رفتاري در پس رنگ و لعاب مجازي
پذيرش ازدواج اينترنتي به عنوان يک فرهنگ، مساله اي است که حتي فکر خانواده ها را هم به خود مشغول کرده است. مهدي، ن دوراني را به ياد مي آورد که مادرش با مشارکت خواهرانش با مراجعه هاي مکرر به سايت هاي همسريابي به دنبال يک فرد مناسب براي او بودند.

وي خاطر نشان مي کند که اين تلاشها به جايي نرسيد ولي از اينکه خانواده ام براي ازدواج من حتي حاضر شدند به سراغ سايتهاي همسر يابي بروند به شدت يکه خوردم. مهدي مي افزايد: يکي از شرايط من دختر متين غير تحصيلکرده بود که مايل به ادامه تحصيل يا کار نباشد و سن و سالش هم مناسب باشد اما دختران اينترنتي شرايط مورد نظر من را نداشتند.

ارزيابي هاي آماري در يکي دو سال گذشته حاکي از آن بود که بي برنامگي در امر ازدواج، جامعه را با وضعيت نگران کننده اي روبرو کرده و چنانچه آمار جوانان در سن ازدواج و نا توان از ازدواج همچنان ادامه يابد در 10 سال آينده بر حسب جمعيت دختر و پسر و برخي متغيرهاي کيفي چون افزايش دختران تحصيلکرده با يک درهم ريختگي و نا همترازي گيج کننده روبرو خواهيم بود.

سايت هاي اينترنتي مطمئنا قصد الهي ندارند
نايب رئيس کميسيون فرهنگي مجلس ازدواج اينترنتي را براي گسترش آشنايي دختران با پسران مفيد مي داند و مي گويد: اگر جنبه آگاهي بخشي اين وسيله ناديده گرفته شود و با يک نگاه احساسي و ناآگاهي يک فرد بخواهد همسرش را از طريق اينترنت برگزيند و نقش اينترنت در تشکيل خانواده احساسي باشد و برپايه احساسات، يک خانواده بنا شود، اينترنت را نبايد در انتخاب همسر استفاده کرد اما اگر اينترنت بر آگاهي و آشنايي بيشتر طرفين ازدواج بيافزايد بسيار وسيله پسنديده اي است.

آرين منش مي گويد: چون در فرهنگ ايراني موانع زيادي براي ارتباط طولاني قبل از ازدواج بين خانواده هاي جوانان وجود دارد و جوانان نمي توانند با خصوصيات يکديگر آشنا شوند استفاده از اين ابزار براي آشنايي پيش از ازدواج مطلوب و مفيد خواهد بود البته بايد اطلاعات و خصوصياتي که افراد از همديگر مي دهند خصوصيات واقعي باشد و فقط شرايط مثبت افراد گفته نشود.

وي با تاکيد بر اينکه نبايد يک پديده وارداتي را با همان شرايط که در خارج از ايران وجود دارد، در جامعه ايران برپا کرد، گفت: بايد ارزش هاي اسلامي در همسرگزيني اينترنتي لحاظ شود. آرين منش چت کردن را وسيله مناسبي براي ازدواج نمي داند، بلکه آن را بيشتر براي سرگرمي مي داند و معتقد است که چت در اين ماجرا نبايد مهم تلقي شود.

چرا که بعيد است فردي براي کسب اطلاعات کامل و همسر گزيني واقعي به اينترنت مراجعه کند واگر سايت هاي اينترنتي با برنامهريزي از سوي مسئولان همراه باشد مي تواند نتايج مثبتي را به همراه داشته باشد.

حرکت با چراغ خاموش...
برخي کارشناسان ازدواج اينترنتي را حرکت با چراغ خاموش و بي سرو صداي زندگي تعبير کرده و ترجيح مي دهند پيش از آنکه در داخل يا خارج از کشور کسي را انتخاب کنند او را در سکوت بشناسند البته شکستن اين سکوت کار را بر جوان سخت مي کند.

ازدواج به عنوان يکي از مهمترين حوادث زندگي انسان تلقي مي شود و حاصل آن تشکيل کانون خانواده به عنوان مهمترين و پايدارترين نهاد تربيتي در جامعه است. از همين رو ازدواج اينترنتي يک راهکار نيست بلکه پوششي موقتي براي سرپوش گذاشتن بر مشکلاتي که بيشتر جوانان در حوزه ازدواج با آن مواجهند. اينکه بخواهيم نگاهي قابل اطمينان به اين مقوله داشته باشيم نمي تواند به عنوان يک راه حل تلقي شود.

چرا که فرهنگ سازي ازدواج اينترنتي در جامعه براي شکل گيري يک خانواده سالم نيازي ضروري است. ايجاد زمينه هاي شناخت و فراهم نمودن امکان مشاوره بعد از آشنايي و ملاقات همچنين تحقيق و بررسي درباره مورد برگزيده شده نيز نبايد مورد غفلت قرار گيرد.

مساله اي که نه تنها خود جوانان بلکه تمامي مسئولان ذيربط هم براي ساماندهي اين نوع آشنايي و ازدواج، بايد به آن توجه کافي داشته باشند. فقدان آموزش به عنوان کليدي ترين چالش امروز در بحث ازدواج اين امکان را فراهم ساخته که شيوه هاي همسريابي در کشور تحت تاثير برخي انگيزه هاي انحرافي از ماهيت دوگانه اي برخوردار شود.

اثرات انحرافي اين شيوه طبعا پيامدهاي زيانباري را متوجه روح و روان جوانان اين کشور خواهد کرد.همسريابي اينترنتي با اين که ممکن است مراحل نهادينه شدن در کشور را طي کند اما باز هم با توجه به ماهيت پنهان فضاي مجازي براي فرار انسانها از واقعيت و استفاده از نقاب در مقابل يکديگر; يک شيوه انحرافي براي فايق آمدن بر مشکل انتخاب گزينه صحيح است در حالي که اتکا به اين روش متضمن خطراتي است منبع :هم صدا